Ejder Türk mitolojisi ve sanatında önemli bir yere sahiptir. Ejder figürü yapıları ve insanları koruyan şifa veren bereket getiren bir figürdür. Ejder evren ile ilişkilendirilerek aydınlık karanlık, iyilik ve kötülük gibi anlamları da vardır.
Anadolu Selçuklu sanatında çoğunlukla, düğümlü gövdeli, kanatlı veya kanatsız olarak karşımıza çıkar. Sivri bir başı, üçgen gibi açılan keskin bir ağzı, iri gözleri ve çoğunlukla boynuzları vardır. Çoğunlukla çift başlı, bazen çok başlı, bazen de diğer mitolojik hayvanlarla birlikte tasvir edilmiştir.Mezar taşında bulunan ejder figürünün ölüm ve ruhun devamlılığı simgelediği düşünülür.
Ejder, her zaman iyi özellikleriyle tasvir edilmemiştir.
Görsel 6 Divriği Ulu Cami Portalinde Çift Başlı Kartalın Kanat Uçlarında Ejder Başları Öney, Gönül (1969). Anadolu Selçuklu Sanatında Ejder Figürü. Belleten cilt. XXXIII. 130. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. s. 179.
Görsel 8 Hatun Hanın Ejder Başlı Lüleleri Önge, Yılmaz (1962) Anadolu’da Ejder Başlı Madeni Çeşme Lüleleri. Vakıflar Dergisi Sayı 5. Ankara: Vakıflar Genel Müdürlüğü Neşriyatı. s. 187.
Görsel 12 Kayseri’den Ejder Başı Çörten Öney, Gönül (1969). Anadolu Selçuklu Sanatında Ejder Figürü. Belleten cilt. XXXIII. 130. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. s. 183.
Görsel 16 Karatay Han Ejder Kabartması
Kaynakça
Denizli, Sinan. Ahlat Meydan Mezarlığında Ejder Figürlü Mezar Taşları, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sanat Tarihi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Van 2014.
Alsan, Şenay, Türk Mimari Süsleme Sanatlarında Mitolojik Kaynaklı Hayvan Figürleri (Orta Asya’dan Selçuklu’ya), Marmara Üniversitesi, Türkiyat Araştırma Enstitüsü, Doktara Tezi, İstanbul 2005.
Öney, Gönül, Anadolu Selçuklu Mimari Süslemesi ve El Sanatları, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Ankara 1988.
Öney, Gönül, Anadolu’da Selçuk Sanatında Ejder Figürleri, Belleten [TTK Belleten] [Türk Tarih Kurumu Belleten], XXXIII. cilt, 130. sayı, 171-216. sayfa, Ankara, 1969.