Paganizm ve Hristiyanlık

PAGANIZM NEDIR ?

Paganizmi diğer dinlerden ayıran en büyük özellik doğayı anlamaktır. Yani, temeline bakıldığında doğa dinlerinin sahip oldugu bir kültür ile yoğrulmuş, bir inanç biçimi olarak tanımlayabiliriz.

Genel anlamda paganizim ilahi dinler dışında dinler için kullanılır. Dünyanın birçok farklı yerinde  mitoloji putperestlik gibi inanışlar paganizim sınıfı olarak görülür. Fakat böyle değildir.

Paganizmi iki sınıfta inceleyebilir.

  1. Öz paganizm
  2. Neo-paganizm

Öz paganizmin temeline baktığımızda  tek tanrıçaya (doga ana) ibadet vardır. Bunun dışında tek tanrıçadan daha güçsüz ve alt seviyede tanrılar görülebilir. Işte bu gerçek paganizmin kendisidir.

Putperestlik ve mitoloji inançlarından daha önce ortaya çıkmıştır. Putperestlikte olduğu gibi bir heykele tapınma söz konusu değildir. Asıl din doğanın kendisidir.

Neo paganizim de ise tanrı tanrıça mitolojik karekterlere ve daha fazlasına tapınma söz konusudur.

PAGANİZMİN KAYNAGI NEDİR.

Genel anlamda bununla ilgili hiç bir kaynak yoktur fakat genel varsayımlardan yola çıkarak bu konuya bir görüş açısı getirebiliriz.

Kendi inancımıza göre Hz Adem ve H.z Havva’nın ilk yaratılan insanlardır.  Adem (a.s) ve havva (a.s)‘nın getirdiği ilk dinin zaman içinde insanoglu tarafından başka etkenlerden etkilenerek değiştirilmiş hali diyebiliriz. Buna saf bir dinin saptırılması gibi daha somut bir örnek vermek gerekirse Hz. İsa Peygamberin getirmiş olduğu dinin saptırılıp bambaşka bir boyut kazandırılmasıdır. Ya da insanların doga karsısında etkilenip ona inanmaya başlamasıdır.

Paganizmin özünde tek tanrıça varken daha çok tanrıya inanılmaya başlanmıştır. Doga dini içten içe büyü dinine dönmüştür. Daha sonra ilahi dinlerde ise ( burada gelen saf din etkilenmemiş insanların kendi dinlerine yamamasıdır.) paganizm den etkilenmiştir.

Mitoloji ye baktığımız da çok tanrılı bir inanç sistemi vardır. Onlarca tanrı ve tanrıçaya inanılmasına rağmen bir tane en büyük ve en güçlü tanrı olmuştur. (Ege de ZEUS Roma‘ da jupiter ) tanrılarına itaat ederler onlar için heykeller yaparlar ve onların önünde eğilirler (putperestlik gibi) fakat onların heykel olduklarını bilmektedirler.

Öz Paganizim ile neo-paganizim arasın daki farklar.

  1. Tek tanrılı dine inanırlar. – Çok tanrılı dine inanırlar
  2. Herhangi bir kurtarıcıya inanmazlar doğa kendini korur. Doganın seçtıgı bir kurtarıcı vardır.
  3. Ölüme inanırlar . ölümsüzlüğe inanırlar
  4. Kadının doğurganlıgı kutsal olarak kabul edilmiştir. …
  5. Herseyın bir zıttı vardır. Tanrıçanın olmadıgı ıcın tanrıcadır. Herseyın bır zıttı vardır tanrı varsa tanrıca da vardır.
  6. Temelı avrasya- temelı avrupa ve mısır

Doga ana herseyın yaratıcıdır. En temel  elementı  ıse dunya agacıdır. Genel olarak gaia ismiyle adlandırılır.

 

PAGAN HRISTIYAN ETKILESIMI

Hristiyanlığa baktığımızda kutsal sembolleri balık ve haçtır. Bu iki sembol tabıki de pagan inancından gelmektedir. Hac zodyak takviminden balık ise pagan burcundan alınmıştır.

Zodyak takviminin eski versiyonlarında ortada günes tanrısı yer alırken hristiyanlığın yayılmasından sonra ortadaki tanrı kaldırılmış ve İsa konulmustur.

Gunes tanrının kutsal gunu pazardır. Latin dillerinde günes günü ise Sunday olması pek tesadüf bir durum değildir.

Isa’nın dogumu 25 aralık olarak kabul edilip çarmıha gerildiği üç gün ölü kaldığı ve tekrar dirildiği inancına sahiptir.  Bu hikaye aslen pagan kökenlidir.

Pagan tanrılarından Horus: 

Krishna: 

Dıonysos:

mıthra :

hepsı 25 aralıkta dogmus carmıha gerılmıs uc gun ölü kalmış ve tekrar dirilmiştir.

Hristiyanlik yayildigi zaman farkli görüsler yayilmasin diye felsefik tüm kitapalar yok edilmis ve yasaklanmıştır.  Bunun devamında dini istedikleri gibi yonlendirebilecektir.

hristiyanlık inancı paganizim inancının devamı niteliğindedir. Neo paganizim ve mitolojiye baktığımızda insanlar kendilerine somut bir tanrı oluşturmuştur. Bunların en güclüsü yunan da zeus idi. Hristiyanlarda isa yı kullanarak bir inanç bir din oluşturmuşlardır.

Hipokrat’ın öğretmeni olan Asclepius’un hastaları tedavi ettiği hatta ölüleri dirilttiği söylenirdi, incil yazarlarının da bu mucize olarak görülen olguları İsa’ya uyarladıkları görülmektedir.

Pagan yazar Celsus, İsa’nın ölü diriltme mucizeleri ile İsa’dan önce yaşamış Asclepius’un ölü diriltme özelliklerini karşılaştırmıştır.

 

Yuhanna incili’nde pagan bir gizem ayini İsa’ya uyarlanmıştır: “Size doğrusunu söyleyeyim, insanoğlunun bedenini yiyip kanını içmedikçe, sizde yaşam olmaz. Bedenimi yiyenin, kanımı içenin sonsuz yaşamı vardır ve ben onu son günde dirilteceğim. Çünkü bedenim gerçek yiyecek, kanım gerçek içecektir. Bedenimi yiyip kanımı içen bende yaşar, ben de onda. (Yuhanna 6:53-56)

Ayrıca:

Mat 26:26 Yemek sırasında İsa eline ekmek aldı, şükran duasını yapıp ekmeği böldü ve öğrencilerine verdi. «Alın, yiyin» dedi, «bu benim bedenimdir.»

Mat 26:27 Sonra bir kâse alıp şükretti ve bunu öğrencilerine vererek, «Hepiniz bundan için» dedi.

Mat 26:28 «Çünkü bu benim kanımdır, günahların bağışlanması için birçokları uğruna akıtılan antlaşma kanıdır.

“ MÖ. 400’lere ait bir Yunan vazosu, Dionysos’un önünde hristiyanların kutladıkları gibi komünyon olarak kutlanıyor, sunak önündeki şarap kapları Dionysos’un kutsal kanını simgeliyor:

Pagan Tanrısı Mitra da İsa’dan yüzyıllar önce bir yazıtta şöyle demiştir: “Benim bedenimden yemeyecek kanımdan içmeyecek ve böylece benimle bir olmayacak kişi, kurtulamayacak kişidir!”

PANTOKRATOR ISA VE TANRI ZEUS

 

About

You may also like...

Your email will not be published. Name and Email fields are required