Büyük Selçuklu Döneminden günümüze ulaşabilmiş en eski medreselerden ikincisidir. Sultan Melikşah Dönemine tarihlendirilmektedir.
Uzun dönem toprak altında kalan yapı, 1937 yılında gerçekleştirilen kazı çalışmaları sonucunda ortaya çıkartılmış ve planı çizilmiştir. Orta Asya ev plan tipinin bir yansıması olan apı dört eyvanlı açık avlulu bir şema sergilemektedir.
Bugün İran müzesinde sergilenen mimari parçalarından zengin bir stuko süslemeye sahip olduğu anlaşılmaktadır. Rumi-palmet, figüratif ve geometrik bezemelerle tezyin edilen mimari parçalar dönemin süsleme anlayışınıda gün yüzüne çıkarmaktadır. Creswell yapı ile ilgili, eserin bir ev olduğunu iddea etmektedir. Ancak mihrabı çevreleyen kitabeler bu fikri çürütmüştür.Araştırmacılar bu rey ve hargird medresenin varlığından hareketle, Selçuklu dönemi camilerinde görülen 4 eyvan plan şemasının, camilerden önce medreselerde görüldüğünü kanıtlar. Kaldı ki Selçuklu öncesinde Karahanlılar ve
Gaznelilerde bu plan şemasına rastlanmaktadır.
