Has ahırlar tanımı için Angiello saray ahırlarının ikinci avlunun duvarlarla çevrili sağ tarafı boyunca uzanan, kurşun çatılarla örtülü uzun, tonozlu yapılar olarak tarif eder.
Bir diğer erken kaynak olan Spandugino ahırların sultanın atları için ayrıldığını ve mutfakların karşısında olduğunu söyler. Menavino ise; Sultanın gözde atlarından 40 tanesinin burada bakıldığını, diğerlerinin saray dışındaki ahırlarda tutulduğunu belirtir.
İkinci avlu ile aynı kotta olan mutfaklardan farklı olarak ahırlar beş altı metre aşağıda yapılmıştır. Eski bir kitabede ahırların ikinci avluya 1478-1479 tarihlerinde eklendiğini gösterir. Ahırları oluşturan taş binalar II. Mehmet zamanında yapılmıştır. Yapılan onarımlara rağmen esas yapıları pek değişmemiştir. Uzun ahır binaları düz damla çatı ile örtülüdür. Bu binalar arasında en uzun olan ikisinde atlar barınır, daha küçük olan diğer bölümlerde ahır uşakları kalırdı. Ahırlar Kanuni Sultan Süleyman döneminde yenilenmiştir. Bugün görülen mescit ve hamam I.Mahmut’un baş karaağası Beşir Ağa tarafından yaptırılmıştır. 1764 tarihinden kalma bir belgede ahırın tamir edilen bölümleri arasında yeni bir ahşap galeri ve rafların eklendiği koşum takımları hazinesi, rütbeli görevliler için özel odaları olan koğuş, atlar için uzun bölmeler, samanlıklar, bir mutfak, hamam, çamaşırhane ve bir mescit sayılmaktadır.
Has ahırların en ünlü bölümü koşum takımları hazinesi(raht hazinesi) olarak kullanılan ahır emirinin(imrahor) odasının yanındaki kubbeli mekandır. Ahırların üstünde her çeşit mücevherle bezenmiş eyer ,dizgin, göğüslük ve at örtülerinin saklandığı bir deponun varlığından yabancı bir yazar bahsetmiştir.(1608-Bon)17. Yüzyıl tarihçisi Hazarfen has ahırların yanında saraçhane-i has denilen mekanda altınla yazdızlanmış üzengiler ve sayısız değerli taşlarla süslü dizginlerin saklandığını belirtir. Osmanlılar için övünç kaynağı olan bu at koşumları zaman zaman sergilenirdi. Törenlerde ve askeri geçitlerde Sultan ve içoğlanları değerli taşlarla bezenmiş koşum takımlarıyla donanmış atlara binerlerdi.
