Ankara’da bulunan Ahi Elvan Camii, I. Murad Hüdevandigar döneminde ortaya konulan ahşap destekli camilerin en nadide örneklerinden birisidir. Genel olarak XIV. yüzyıla tarihlendirilen eserin şok şeklini 1413 yılında gerçekleştirilen onarımlar sonrasında aldığı bilinmektedir.
Cami, mihraba dikey dört sahından ibaret olup üst ahşap örtü, Bizans ve Roma dönemi başlıklara sahip olan on iki ahşap sütun ile desteklenmektedir.
Basit bir giriş kapısı ile harim bölümüne geçilen caminin mihrabı, özelliklede kündekari minberi dikkat çekicidir. Minberin giriş kapısı üzerinde yer alan kitabesinden ustasının Harpuzlu Bayezioğlu Mehmet’tir. Harimin kuzey tarafına konumlandırılmış olan “U” plandaki mahfili ise yine ahşap sütunlar ile taşınmaktadır.
Caminin dış cephesinde herhangi bir bezeme unsuru bulunmazken, iç bölümde süslemenin minber ve mihrapta toplandığı görülmektedir. Minber rumi, palmet motiflerinin yanı sıra geometrik bezemeler ile bezenmiştir. Mihrap üzerinde ise yine geometrik bezemeler dikkat çekmektedir.
