Elif Özcan Sanatın Yolculuğu için ”Yaşayan Tarih;Safranbolu Yörük Köyü” yazısını yazdı.Kendisine teşekkür eder,yazısını okumanızı tavsiye ederiz.
Safranbolu’nun Yörük Köyü‘nde hala yaşayan bir ev düşünün.Üç katlı olan bu konağın ziyaret edenlerden biri olarak adeta büyülendim.Konağın sahibi,7 kuşak geçmişinin de bu konakta yaşadığını söylüyor.Kendisi de hala konağın 1.katında ailesiyle yaşamını sürdürüyor.Evin geri kalanını müzeye çevirerek,gelen konuklara tarihini anlatıyor.
’SİPAHİOĞLU KONAĞI’ nın sanatla iç içe oluşturulmuş yapısı,yıllara meydan okuyan sağlamlığı tarihi eser olmasını sağlıyor.Konağın her alanında ayrı bir sanatsal vurgu,sanatsal mesajlar var…Tavanda ahşap oyma işler,çiçek ve meyve desenli boyamalar,sedef kakmalar,vitray camlar…Her birinin yapılış amaçlarını duyunca hayranlığım iyice arttı.Ocağın üzerine yapılan 5 karanfil şeklinde boyama işi islamın 5 şartını simgelerken,meyve desenleri bereketi simgelemekteymiş.Mum ve kandillerin konulması için yapılan ahşap oymalar,bu oymalardan gelen ışığı yansıtması için de tavandaki aynalar…
Her bir ayrıntının ‘işe yarar’olması ve bunun sanatla birleştirilerek geçmişten günümüze aktarılması paha biçilemez güzellikte.7 Kuşağın yaşadığı bu konakta her bir döneme ait eşyaları görmek te cabası…Bir tarak,bir kaşık,bir örtü…sizi o döneme alıp götürüveriyor.
Safranbolu evlerinin başka bir özelliği de her bir evin cephesinin başka bir evin manzarasını ve önünü kapatmadan yapılmasıdır. Bu ne kadar da ince bir düşünce?’Sen ev yaparken komşunu da düşünüyorsun,onun manzarasını kapatmadan evini inşa ediyorsun’!Yaptığın her ayrıntıya başkalarına olan yararlılığını göz önünde bulunduruyor,estetik ve sanatla birleştirerek bir tarih ortaya çıkarıyorsun!
İşte tam da budur ‘sanat eserinin var oluş amacı;’ince düşünmek.’Günümüzde neden ‘sanat eseri’çıkmıyor sorusuna en güzel cevap bu bence;ince düşünenler azaldı da ondan….
Elif ÖZCAN
