Fischer von Erlach tarafından (1716-1737) yıllarında Avusturya’nın başkenti Viyana‟da yapılmıştır. F. von Erlach‟ın başladığı kiliseyi, ancak ölümünden sonra oğlu tamamlayabilmiştir. Kilise form itibariyle Roma‟daki S. Agnese Kilisesi‟ne benzer özellikler sergilemektedir.. Portikosu( giriş bölümü) ise Roma Pantenon tapınağı ile yakınlık göstermesi dikkat çeken unsurlardan birisidir. Ayrıca giriş cephesinin iki yanında yer alan sütunlar, Roma‟daki Trojan sütunu ile hatırlatmaktadır. Kilise naos mekânı yine diğer kiliselerde olduğu gibi oval bir naos mekânına sahiptir. Sanatçının Schönbrun Sarayı için tasarladığı ve kabul edilmeyen projesinde girişte yer alan sütunlu düzenlemesinin burada gerçekleştirdiği görülmektedir.
Giriş cephesindeki üçgen alınlıklı sütunlu girişi ile cephenin iki yanında yer alan kulelerin üst örtüsü, yuvarlak ve kırık hatlı pencere alınlıkları plastır düzenlemesi ve volütlü haraketli düzenlemeleri ile giriş arkasındaki cephenin dalgalı bir şekilde yan kulelere bağlanması ile özellikle oval kubbeni oldukça haraketli kırık hatlardan ve plastırlardan oluşan kasnak ve pencere düzenlemesi ile İtalyan Barok mimarisinin en belirgin karakteristik özelliklerini yansıttığı görülmektedir.
Yapının girişinin iki yanında yer alan sütunlar ile de bu etki açıkça vurgulanmıştır. Kilisenin için de yer alan iç bükey ve dış bükey haraketlilik ve kırık hatlar Barok mimari etkiyi gösterirken özellikle süslemedeki yoğun karmaşık düzenleme ve altın yaldızlı uygulama artık Rokoko etkisinin mimariye yansımaya başladığını açıkça göstermektedir.
Yapı her ne kadar barok özellikler göstersede dönem üslubu olarak neo-klasik özellikler sergilemektedir.
